Νοσήματα όπως ο διαβήτης, οι διαταραχές της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα, η επιληψία κ.α πλήττουν τον άνθρωπο με αρκετά μεγάλη συχνότητα, δίνοντας κίνητρο στην επιστημονική κοινότητα να αναπτύξει ένα ευρύ πεδίο ερευνών γύρω από αυτά. Ωστόσο, γνωρίζατε ότι αντίστοιχα νοσήματα μπορούν να εμφανισθούν στα κατοικίδια ζώα με μικρή έως μεγάλη συχνότητα;
Ένα τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί ο διαβήτης, νόσος που εκδηλώνεται με ολοένα και μεγαλύτερη συχνότητα ανάμεσα στις γάτες. Σύμφωνα με το Royal Veterinary College πλέον 1 στις 200 γάτες πάσχει από διαβήτη ενώ 30 χρόνια πριν μόλις η 1 στις 900. Πιθανή εξήγηση αποτελεί η αλλαγή στον τρόπο ζωής των γατών, οι οποίες ενώ από τη φύση τους είναι θηρευτές η ζωή τους ως κατοικίδια είχε σαν αποτέλεσμα να μειωθεί η σωματική δραστηριότητα και παράλληλα να τους παρέχεται μεγάλη ποσότητα έτοιμης τροφής καθιστώντας αναπόφευκτη την αύξηση των ποσοστών παχυσαρκίας. Βέβαια δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γενετικό υπόβαθρο στην εκδήλωση του διαβήτη, καθώς υπάρχουν παχύσαρκες γάτες οι οποίες δεν τον εμφανίζουν.
Αναφορικά με το σκύλο, σύμφωνα επίσης με δεδομένα του Royal Veterinary College, μόλις 3 σε κάθε 1000 σκύλους πάσχουν από διαβήτη στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τόσο στη γάτα όσο και στο σκύλο, ακόμη και σε κουνέλια ή αρουραίους, τα συμπτώματα που παρατηρεί ο ιδιοκτήτης είναι πολυδιψία, πολυουρία, συχνουρία και απώλεια βάρους. Μήπως σας θυμίζουν κάτι; Και στον άνθρωπο τα συμπτώματα αυτά είναι κοινά. Τέλος, το θεραπευτικό σχήμα στα κατοικίδια ζώα περιλαμβάνει την ινσουλίνη και στις περιπτώσεις που χρειάζεται απώλεια περιττού βάρους.
