«Οι νέοι επιστήμονες μεταναστεύουν διαρκώς στο εξωτερικό», «τα καλύτερα μυαλά του τόπου μας τον εγκαταλείπουν», «κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών βρίσκουν δουλειά μόνο σε καφετέριες»· πικροί τίτλοι που όλοι μας διαβάζουμε τα τελευταία χρόνια σε εφημερίδες και οθόνες τηλεοράσεων. Και μετά: «Ο πρώτος ελληνικής κατασκευής δορυφόρος είναι γεγονός». Προφανώς και η είδηση δεν ακυρώνει την (μαύρη) αλήθεια των παραπάνω, εκφράζει ωστόσο και αυτή μια πραγματικότητα. Ενα αντικείμενο τεχνολογικά εξελιγμένο και κατασκευαστικά άρτιο όσο ένας δορυφόρος σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε εδώ στη χώρα μας από Ελληνες μηχανικούς, τεχνικούς και προγραμματιστές, και σε λίγο καιρό ξεκινά το ταξίδι του για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Να πιάσουμε όμως την ιστορία από την αρχή. Πριν από περίπου πέντε χρόνια, το βελγικό μη κερδοσκοπικό ίδρυμα Von Karman Institute, που εκτός των άλλων ειδικεύεται και στον τομέα της αεροναυτικής-αεροδιαστημικής, απηύθυνε πρόσκληση ενδιαφέροντος για την κατασκευή ενός αριθμού μικροδορυφόρων· αυτοί θα αποτελούσαν μέρος ενός πειράματος με στόχο τη μελέτη της θερμόσφαιρας, του προτελευταίου στρώματος της γήινης ατμόσφαιρας. Μοναδικές παροχές προς τους συμμετέχοντες ήταν ο αισθητήρας που θα χρειαζόταν για τις μετρήσεις του πειράματος και μια «καλύτερη τιμή» για το ταξίδι του δορυφόρου στο Διάστημα.
Ανάμεσα στα ιδρύματα που ανταποκρίθηκαν ήταν και το Πανεπιστήμιο Πατρών, το οποίο αποφάσισε να ακολουθήσει έναν δύσκολο αλλά πολύ πιο ενδιαφέροντα –και οικονομικότερο– δρόμο: αντί να παραγγείλει έτοιμα τα διάφορα υποσυστήματα του δορυφόρου από εξειδικευμένες εταιρείες του χώρου, ανέλαβε να τον κατασκευάσει εξ ολοκλήρου με τις δικές του δυνάμεις. Ως εδώ καλά, ωστόσο στις αρχές του 2015 και με τα χρονικά περιθώρια να στενεύουν, το πρότζεκτ ήταν ακόμη βαλτωμένο λόγω των μεγάλων οικονομικών δυσχερειών καθώς και των προβλημάτων στη συνεργασία μεταξύ των διαφόρων διπλωματικών προγραμμάτων, τα οποία υποτίθεται πως θα συναποτελούσαν την τελική κατασκευή. Και τότε κατέφτασε το... ιππικό.
Συνέχεια στην πηγή…
